நதியின் ஆழத்தில்…

நதியின் மேற்பரப்பில் மிதந்துகொண்டிருக்கின்றன

பூக்களும் சருகுகளும்

சிலசமயங்களில் கழிவுகளும்.

ஆழத் துளைந்து அடி மடியில் அமிழ்ந்து

முங்கிக் குளித்துக் கரையேறி

வாயிலடைத்த நீரைத் ‘தூ’வென உமிழ்ந்த

சிறுவர் குறும்பிற்கு

வாய்விட்டுச் சிரித்து

மீளவருகவென்று அனுப்பியது.

அன்றொருவன் வேண்டுமென்றே எறிந்த கல்லில்

மீன் செத்து மிதக்கவும்

தாங்கி ஒரு வார்த்தை தானும் சொல்லாமல்

கரையொதுக்கி நடந்தது.

ஆழத்தின் குளிர்மையை

அடிமடியில் கிடக்கும்

பேசிப் பேசித் தேய்ந்த கூழாங்கற்களை

காட்டு வழி நடக்கும் தனிமையை

கடலின் நெடுந்தொலைவை

எவரும் அறிவதில்லை.

கரையோரம் நிழல்விழுத்தி

காற்றடிக்க கண்ணிமைத்து

நெடுநாளாய் நிற்கும் மருதமரத்தின்மேல்

நதி கொண்ட காதலை

அந்த நாணலும் அறியாது.