முகட்டு வளைக் காப்பாய்
மூலைக்குள் சரசரப்பாய்
வாளியின் பின்புறத்தில்
வழுவழுத்துக் கிடப்பாய்
மரணத்தின் நதி வடிவாய்
நெளிந்துலவும் விதியுருவாய்
படைத்தவனைப் பழித்தபடி
படுத்திருப்பாய் தீங்கில்லை
தன்னினத்தைத் தூற்றி
புண்ணிலே எரி மூட்டும்
பொய்மையாளர் மை
போலில்லை விடம் நீயும்
சிறீரங்கப் பெருமானே!-உனை
சேவித்த கையிறக்கி
வசைபாட வைத்தானோர் பாவி!
வாழட்டும் அவனுடைய நீதி!
பிற்குறிப்பு: 'உள்குத்து' இல்லை... உள் 'கொத்து'தான்.
6 comments:
ஆத்திரமும் அறிவும் பெண்ணிற்கு அழகு. இது எனது புதுமொழி.
வாங்க நளாயினி! ஆத்திரம் இருக்கு... அடுத்தது இருக்கா நீங்கள்தான் சொல்லவேண்டும் :)
உண்மையில் புதுமொழி நன்றாக இருக்கிறது.
//மரணத்தின் நதி வடிவாய்நெளிந்துலவும் விதியுருவாய்படைத்தவனைப் பழித்தபடிபடுத்திருப்பாய் //
:-)..ரசித்தேன்
///'உள்குத்து' இல்லை... //
பாவி ன்னு ஒரு தொடுப்பு கொடுத்துட்டு... :-)))))))))))
// உள்குத்து' இல்லை... உள் 'கொத்து'தான்.//
ஹா...ஹா...நல்லாயிருக்கு..
தமிழ்நதி அக்கா..
உங்களுக்கும் ,குடும்பத்தாருக்கும். எனது அன்பு கலந்த தீபாவளி நல்வாழ்த்துக்கள்.
என்றும் அன்புடன் உங்கள் ரசிகன்.
தமிழ் நதிக்கு மரபுவழி வந்த கவியுணர்வு!
நன்றாகவிருக்கிறது!!
"வெறும் குரோதத்தில்புலம்புபவர்களை யாரும் பொருட்டாக எடுப்பதில்லை"
தேவ அபிரா
கவிதை நன்று - கருத்தும் புரிகிறது - உள் கொத்து தான் புரியவில்லை.
Post a Comment